لازمه ی موفقیت رفتن است. رفتن از جایی که هستیم به جایی که می خواهیم باشیم. لازمه ی این رفتن چیست؟ بد بودن جایی که هستیم و عالی بودن جایی که می خواهیم باشیم. هر چه شرایط حال در ذهن ما بدتر و چشم انداز آینده عالی تر باشد انگیزه ی رفتن بیشتر است.

در این پریشان حالی ها، دوستان و اطرافیان از ما دلجویی می کنند، «ببین همین الانشم از خیلی ها بهتری، فلانی ها رو ببین لااقل از اون ها که بدتر نیستی؟!»، «چرا داری سخت می گیری؟! زندگی کن». آنگاه تو می مانی و تصمیم نهایی، می روی یا می مانی، می دانی که با گفتن «نه! وضعیت من افتضاح است» کوله بار رفتن را می بندی و می روی به سوی هر آنچه جز تو کسی قادر به دیدنش نیست.

اما شاید منطقی باشد که بگویی راست می گویند آنقدرها هم بد نیست! و کوله بارت را به گوشه ای پرتاب کنی و بی خیال تغییر و رفتن شوی و بمانی و بمانی!

تصمیمت را بگیر! با ما بیا! «گام124»